Włochatka


Aegolius funereus







Sytuacja w Polsce

Liczebność waha się w poszczególnych latach zależnie od dostępności pokarmu. Obecnie populacje szacuje się na 700 - 1000 odzywających się samców.


Sytuacja w Małopolsce

Rozpowszechniona, lecz nigdzie nie jest liczna.


Środowisko

Zasiedla bory i lasy mieszane z udziałem świerka i jodły. W litych świerczynach istotna jest obecność nawet niewielkich płatów buczyn lub choćby pojedynczych buków. Preferuje sąsiedztwo zróżnicowanych strukturalnie lasów i otwartych przestrzeni typu zręby, halizny, uprawy, młodniki. Unika miejsc zamieszkiwanych przez większe sowy: puchacza i oba gatunki puszczyków.


Pokarm

Poluje niemal wyłącznie na małe gryzonie, czasami tylko chwyta niewielkie ptaki.


Gniazdo

Zamieszkuje dziuple po dzięciole czarnym oraz większe budki lęgowe o średnicy otworu przekraczającej 7 cm.


Biologia lęgowa

Jaja 3-7 (1-10) składa zwykle na przełomie IV i V.


Wędrówki

Populacja krajowa nieregularnie wędruje lub koczuje. Nie jest to do końca jasne. W okresie migracji i w zimie do Polski przylatują ptaki z północy i płn. - wsch. Prawdopodobnie większość samców gniazdujących w kraju pozostaje w pobliżu lęgowisk, zaś młode i samice migrują w rejony obfitujące w pokarm o mniejszej pokrywie śniegowej.


Status ochronny

Gatunek chroniony. Wg przygotowanej ustawy prawdopodobnie wokół gniazd włochatki tworzone będą strefy ochronne całoroczne o promieniu 50 m.


Ciekawostki

W latach obfitujących w pokarm może wyprowadzić 2 lęgi. W tych latach nawet młode samice przystępują do rozrodu i nierzadkie są przypadki poligamii.


Literatura

  1. Cramp S. i Simmons K. (ed.) 1980. The Birds of the Western Palearctic. Vol. II. OUP. Oxford. UK.
  2. Mikusek R., Sikora A. 2004. Aegolius funereus (L. 1758) - Włochatka. W: Gromadzki M. (red.) - Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 - podręcznik metodyczny. Ministerstwo Środowiska, Warszawa. T. 8.


Galeria


Śpiewak upolowany przez włochatkę. Sowy po uśmierceniu ofiary zwykle je dekapitują, czyli odcinają i zjadają głowę. - fot. Romuald Mikusek
Śpiewak upolowany przez włochatkę. Sowy po uśmierceniu ofiary zwykle je dekapitują, czyli odcinają i zjadają głowę.

fot. Romuald Mikusek
Włochatka bardzo chętnie zajmuje specjalne budki lęgowe. Ich wywieszanie ma sens tam, gdzie brak wystarczającej ilości naturalnych dziupli, jak np. w młodych drzewostanach. - fot. Romuald Mikusek
Włochatka bardzo chętnie zajmuje specjalne budki lęgowe. Ich wywieszanie ma sens tam, gdzie brak wystarczającej ilości naturalnych dziupli, jak np. w młodych drzewostanach.

fot. Romuald Mikusek
Środowisko lęgowe włochatki w górach, gdzie preferuje szczególnie starodrzewia w górnym piętrze reglowym. - fot. Romuald Mikusek
Środowisko lęgowe włochatki w górach, gdzie preferuje szczególnie starodrzewia w górnym piętrze reglowym.

fot. Romuald Mikusek
Budka lęgowa dla włochatki wywieszona w zdegradowanym borze świerkowym. - fot. Romuald Mikusek
Budka lęgowa dla włochatki wywieszona w zdegradowanym borze świerkowym.

fot. Romuald Mikusek
Twarz włochatki charakteryzują uniesione brwi i dobrze zaznaczona szlara. Włochatka lokalizuje ofiary głównie za pomocą słuchu. - fot. Romuald Mikusek
Twarz włochatki charakteryzują uniesione brwi i dobrze zaznaczona szlara. Włochatka lokalizuje ofiary głównie za pomocą słuchu.

fot. Romuald Mikusek
Dymorfizm wielkości u sów jest widoczny dopiero przy bezpośrednim porównaniu płci. Samice są nieznacznie większe od samców. - fot. Romuald Mikusek
Dymorfizm wielkości u sów jest widoczny dopiero przy bezpośrednim porównaniu płci. Samice są nieznacznie większe od samców.

fot. Romuald Mikusek
Włochatki zajmują niemal zawsze opuszczone dziuple dzięcioła czarnego. Czasami gniazdują z nim po sąsiedzku w jednym drzewie. - fot. Romuald Mikusek
Włochatki zajmują niemal zawsze opuszczone dziuple dzięcioła czarnego. Czasami gniazdują z nim po sąsiedzku w jednym drzewie.

fot. Romuald Mikusek
Przed wylotem młodych, samica włochatki częściej przebywa w pobliżu drzewa lęgowego niż w samej w dziupli. - fot. Romuald Mikusek
Przed wylotem młodych, samica włochatki częściej przebywa w pobliżu drzewa lęgowego niż w samej w dziupli.

fot. Romuald Mikusek
Włochatka dopuszcza obserwatora na niewielką odległość. - fot. Romuald Mikusek
Włochatka dopuszcza obserwatora na niewielką odległość.

fot. Romuald Mikusek
Młode włochatki wyróżnia ciemnobrązowe, jednolite upierzenie. - fot. Romuald Mikusek
Młode włochatki wyróżnia ciemnobrązowe, jednolite upierzenie.

fot. Romuald Mikusek
Pisklęta włochatki wylatują z gniazda zanim nauczą się latać, dlatego często lądują na ziemi. - fot. Romuald Mikusek
Pisklęta włochatki wylatują z gniazda zanim nauczą się latać, dlatego często lądują na ziemi.

fot. Romuald Mikusek
Niezalężone jajo włochatki. - fot. Romuald Mikusek
Niezalężone jajo włochatki.

fot. Romuald Mikusek
Pisklęta włochatki różnią się wielkością, gdyż wykluwają się w różnym czasie. - fot. Romuald Mikusek
Pisklęta włochatki różnią się wielkością, gdyż wykluwają się w różnym czasie.

fot. Romuald Mikusek

2005 - 2024 © Fundacja Wspierania Inicjatyw Ekologicznych.

Kopiowanie, modyfikowanie, wykorzystywanie i dystrybucja treści, zdjęć i rysunków zawartych na stronach serwisu "www.ptakikarpat.eco.pl"
dozwolona wyłącznie za zgodą Fundacji i autorów zdjęć oraz rysunków.